zondag 27 maart 2016

170 Stoffig

Denk niet wit, denk niet zwart, maar in de kleur van je hart


170 Stoffig

De winter is voorbij, het is lente, de zomertijd is ingegaan en alsof dat nog niet genoeg is het is Pasen. En dat alles na een week vol schokkende gebeurtenissen.

Mijn ergernissen, waar ik niet te veel energie aan wil verspillen, groeide naar mate de week verstreek. Natuurlijk waren die bomaanslagen schokkend en is het vreselijk dat onschuldige mensen het slachtoffer worden. Maar elke dag zijn er onschuldige slachtoffers te betreuren bij bomaanslagen.

Bommen van terroristen, maar ook bommen die wij, de westerlingen gooien.


Museum Boymans van Beuningen (linksonder de bijzondere garderobe)


Op de dag van de bomaanslagen in Brussel stond de media bol van alle ellende. Sensatie en angst zijn daarna elke minuut van de dag via alle kanalen verspreid. Maar wat mij nog het meest irriteerde was dat na het overlijdensbericht van de grote Johan Kruijff het nieuws vanuit Brussel op een laag pitje kwam te staan.

Niets is wat het lijkt in deze wereld, maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat angst niet mag regeren. Want waar angst de macht krijgt is geen gezond leven meer mogelijk.

Maar het leven ging door en bij het maken van de fotocollages klaarde de lucht en veranderde mijn stoffige grijze stemming, in kleurrijk optimisme.


Kleurenspectrum als inspiratie - Museum Boijmans van Beuningen

Deze week besefte ik dat de mooie musea in ons land nog steeds in een stoffig daglicht staan. Gek genoeg zijn er nog steeds mensen die nooit een museum hebben bezocht en daar een vooroordeel over hebben. In de hectiek van ons huidige dagelijkse leven vind ik er altijd rust en kan ik altijd erg genieten van, niet alleen het mooie, maar ook zeker van het lelijke wat er in musea te zien is.


Ugo Rondine, je moet het gezien hebben - Museum Boijmans van Beuningen 

Rotterdam kent héél véél musea en er is altijd wel een tentoonstelling die mij boeit te vinden. Zo bezocht ik kortgeleden in Museum Boijmans van Beuningen (klik) de op het kleurenspectrum geïnspireerde werk van Ugo Rondine (klik). Centraal in deze tentoonstelling 45 levensgrote clownsculpturen, kleurig en toch eenzaam. Ik werd er vrolijk van, maar ik sprak ook iemand die er juist verdrietig van werd. Kunst is wat je er zelf in ziet, je houdt ervan of je houdt er niet van.


Museum Boijmans van Beuningen 


De tentoonstelling met de Clowns van Ugo Rondine is nog tot 29 mei 2016 te bezoeken.

Diezelfde ochtend zag ik op een andere afdeling in Museum Boijmans van Beuningen zag ik design, vintage uit mijn jeugd waar ik met een gevoel van weemoed naar keek. Ouderwets wordt weer nieuwerwets bedacht ik met een glimlach. Ik zag de kleuren en de vormen die wij vroeger thuis hadden en zag stijlen van huidige trends terug in de vitrines.

Als je een bezoek aan een museum gaat brengen adviseer ik je om een keuze te maken van wat je wil gaan zien, kies vooraf je doel. Dat maakt een museumbezoek boeiender en allerminst stoffig en bovendien is het dan ook niet nodig om een hele dag rond te dwalen. Combineer een bezoek met een gezellige lunch en je hebt een heerlijke dag uit.


Disign uit mijn jonge jaren- Museum Boijmans van Beuningen 


In Het Nieuwe Instituut (klik), een museum dat tegenover Boijmans van Beuningen ligt bevindt zich nog tot 8 mei 2016 een tijdelijk modemuseum. Ook deze tentoonstelling stond al een tijdje op mijn “nog-doen-lijst” en na mijn bezoek aan de Clowns besloot ik daar ook een kijkje te nemen. Ik had immers tijdens het stoffenspektakel in Ahoy wat lapjes gekocht en daarvoor kon ik wel wat inspiratie gebruiken.

Wat een leuke trendy tentoonstelling was dat, het verteld o.a. het verhaal van de Nederlandse mode en haar invloed op de internationale ontwikkelingen. Er zijn drie modecollecties te zien: een particuliere haute-couturecollectie, een vintagecollectie en een verzameling modefoto’s. Daarnaast is er ook een unieke verzameling parfumflacons van modehuizen als Chanel, Hermes en Schiaparelli te zien. Ik genoot van het modebeeld van toen en van nu en ontdekte zelfs dat er ook patronen te koop waren en er workshops worden gegeven.


Het Nieuwe Instituut


Volkomen relaxed na mijn museumbezoek ging ik huiswaarts met een camera vol prachtige plaatjes, want ook fotograferen is tegenwoordig in de meeste musea toegestaan. Een museumbezoek ik absoluut niet stoffig te noemen, het geeft juist stof tot denken, praten en het geeft je inspiratie.

En dit is nog maar een tipje van wat er allemaal te zien is in musea land. Er is een breed aanbod en voor iedereen wel iets boeiends te ontdekken. Voor kinderen is er vaak een speciale route binnen de museummuren of zijn er speurtochten waar ze veel van leren.


Stoffig? - Het Nieuwe Instituut 


Bezoek bijvoorbeeld in Rotterdam ook eens:









Soms moet je een mening bijstellen en wat je niet kent, moet je zeker eens gaan opzoeken. Er zijn nog zoveel ontdekkingsreizen te maken, maar daarvoor moet je zelf wel in actie komen.

Wellicht is het een idee voor deze Paasdagen of hebben jullie andere plannen?


Doordenker:

Wijsheid begint met luisteren.


Museumstukken met naald en draad - Het Nieuwe Instituut 


In het Spotlight:


Wil je Rotterdam eens op een andere manier ontdekken? Ik kwam deze week een nieuwe app tegen die je gratis kunt downloaden met leuke wandel en fietsroutes. Er is zelfs een kinderwandelroute en een Burgemeestersroute. Wellicht een leuke tip voor een mooie lentedag.


Naast de Markthal is een enorm reuzenrad van 55 meter hoog gebouwd van waaruit je prachtige foto’s van de stad kunt maken. Het staat er nog tot en met 10 april 2016 en hoewel ik geen held ben, in dergelijke attracties, moet ook ik mijn grenzen maar eens gaan verleggen.


Wat zegt u....stoffig? - Museum Boijmans van Beunigen



Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.


Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 20 maart 2016

169 Kijkers

Den Brielle is Brielle geworden


Kijkers

Soms verdwijnt de tijd in een mistig gebied en waar het dan gebleven is dat weet ik eigenlijk niet. Het lijkt alsof mijn horloge sneller loopt, maar dat zal niet zo zijn. De dagen lengen al zichtbaar en als de zon in de ochtend in vol ornaat aan de hemel staat, dan kan mijn dag al niet meer stuk.

Met mijn blauwe kijkers achter de zonneglazen trok ik deze week de deur achter mij dicht, vast van plan om een stevige wandeling te maken. En omdat april in zicht is laat ik jullie graag wat van een van de mooiste vestingstadjes van Nederland zien. Hoewel het nu nog stil is in de straatjes, barst de gekte over enkele weken los in Den Briel (klik). 

Ken je dat gezegde over de watergeuzen: Op 1 april verloor Alva zijn bril.

Op 1 april 1572 stonden de Watergeuzen voor de Noordpoort van Den Briel om de stad op te eisen. De bekende Hertog van Alva stuurde vervolgens een leger om de stad te heroveren. Maar hoe slim deze veldheer ook was, tegen de watergeuzen kon hij niet op. De watergeuzen zetten de sluizen open en verdreven de Spanjaarden. Die dag verloor Alva Den Briel en dat is later verbasterd tot zijn bril.


Sint Catharijnekerk Brielle, linksboven het Asylplein


Rob de Nijs zong destijds:

Jan Klaassen was trompetter in het leger van de Prins
Hij marcheerde van Den Helder tot Den Briel
Hij had geen geld en hij was geen held
En hij hield niet van het strijdgeweld
Maar trompetter was hij wel met hart en ziel


Het mooie van het schrijven is, dat er altijd weer vragen bovendrijven. Was Jan Klaassen echt trompetter in het leger van de Prins bij de bestorming van Den Briel? Dan kun je met Wikipedia (klik) altijd een eind komen, daar vond ik naast het verhaal over het traditionele handpoppenspelen twee theorieën.


Het huisje van de timmerman met


Volgens één theorie zijn de poppenkastfiguren gebaseerd op twee inwoners van de Jordaan, Jan Klaassen en Katrijn Pieters, getrouwd in 1686 en hij begon een poppenkast en vermaakte daar boeren, burgers en buitenlui mee. Maar volgens de tweede theorie was Jan Claesen oorspronkelijk trompetter in het leger van Frederik Hendrik, later gaf hij samen met zijn vrouw Katrijn poppenkastvoorstellingen. Hij werd geboren rond 1634 en is begraven in Andel.

Op 1 april 1572 zal er vast een trompetter in het leger van de Prins zijn geweest, maar dat kan naar mijn bevindingen geen van beide poppenspelers geweest zijn.


 Historie, watersport en kleine winkeltjes


Een ding weet ik wel, jaarlijks op 1 april wordt Den Briel of zoals het tegenwoordig heet Brielle in een historisch jasje gestoken. De straten worden bedekt met stro en in de straten hangen visnetten, de burgers dragen historische kostuums. Halverwege de dag arriveert het geuzenschip en het Geuzenleger komt aan wal gewapend met een scheepsmast om de poort de rammen. De confrontatie van het Geuzenleger en het versterkte Spaanse leger vindt plaats bij de Langepoort.

De 1 april viering van Brielle (klik) moet je zeker een keer gaan zien, het is elk jaar een groot evenement. Dat zeker bij mooi weer héél veel kijkers trekt.


Maarland Noordzijde


Nog even en dan klinkt door de straten van Den Briel:

In naam van Oranje doe open de poort
De watergeus ligt aan de wal
De vlootvoogd der Geuzen, hij maakt geen akkoord
Hij vordert Den Briel of uw val
Dat is het bevel van Lumey op mijn eer
En burgers, hier baat nu geen tegenstand meer
De Watergeus komt om Den Briel
De Watergeus komt om Den Briel

De vloot is met vijfduizend koppen bemand
De mannen zijn kloek en vol vuur
Een ogenblik nog en zij stappen aan wal
Zij wachten bericht binnen ’t uur
Gij moogt dus niet dralen, doet open de poort
Dan nemen de Geuzen terstond zonder moord
Bezit van de vesting Den Briel
Bezit van de vesting Den Briel

Komt, geeft de verzee’kring, ‘k moet spoedig terug
De klok heeft het uur reeds gemeld
Ik zeg ’t u, geeft mij de sleutels niet vlug
Dan is reeds uw vonnis geveld
De wakkere Geuzen staan tand’knarsend daar
Ze wetten hun zwaarden en maken zich klaar
En zweren: de dood of Den Briel
En zweren: de dood of Den Briel

Hier dringt men naar buiten, daar schuilt men bijeen
En spreekt over Koppelstoks last
De stad in hun handen of anders de dood
’t Besluit tot het eerste staat vast
Maar nauw’lijks is daarmee de veerman gevleid
Of Simon de Rijk heeft de poort gerammeid
En zo kwam de Geus in Den Briel
En zo kwam de Geus in Den Briel


Het geuzenschip, Brielle is klaar voor 1 april


Ik parkeerde deze week mijn opvallend gekleurde autootje buiten de wallen bij supermarkt Jumbo. Vanaf die poort loop je rechtdoor door de Kaaistraat in en vandaar de brug over naar het historisch centrum. Aan de andere kant van de brug (linksaf) aan de Turfkade vind je mijn favoriete brasserie Chez Andre.

Ik heb deze keer eerst een rondje gelopen over de wallen en ben bij de Langepoort de stad in gelopen.

Het is zo vroeg in het voorjaar nog rustig in Brielle, er zijn nog erg weinig toeristen die de stad aan doen. Dat is in de zomer wel anders dan bruist Brielle, zitten de terrassen vol en liggen de grachten vol met prachtige jachten. Het is dan ook een prachtige plek om een mooie fietstocht over Voorne en Putten even te onderbreken.

Waar wandel of fiets jij het liefst?


Doordenker:

Geluk bestaat niet uit het hebben van veel.


Stichting Asyl voor oude en gebrekkige zeelieden Brielle


In het Spotlight:


Een groot jaarlijks evenement is: Kom in de Kas dat dit jaar al voor de 36e keer wordt georganiseerd. Op 2 en 3 april kun je op verschillende plaatsen door heel Nederland zien hoe groente, fruit en bloemen worden gekweekt. Een leuk en leerzaam evenement voor jong en oud. Kijk op de site waar je terecht kunt.


De tweewekelijkse Oogstmarkt in Rotterdam is inmiddels een begrip voor elke smulpaap. In de lentezon krijgt deze markt iets extra’s. Het is dé plek voor superverse en smaakvolle producten, voor een eerlijke prijs en rechtstreeks van de makers. Kijk voor de agenda op de site.


Op 28 maart wordt van 11.00 – 18.00 uur de eerste Swanmarket van dit jaar weer georganiseerd in het Museumpark te Rotterdam. Alle kraampjes zijn al volgeboekt, het zal ook dit keer weer een gezellige lifestylemarkt worden. Zorg dat je erbij bent en kun je die dag niet, kijk dan op de site in de agenda voor een andere datum.




Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.


Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 13 maart 2016

168 Kuieren

De natuur ontwaakt


Kuieren

Op deze zonnige zondagmorgen schrijf ik, met op de achtergrond De Sandwich een ontspannen programma van Jacques Kloters op NPO5. Heerlijke muziek met af en toe een gedicht en prachtige teksten. Lekker relaxt, schrijvend met de koffie dampend naast mij.

De afgelopen week had ik een rustige week en gelukkig had ik daarbij het weer mee. Het is lente en dan kruipt en kribbelt de energie door mijn lijf en dan moet ik naar buiten. Ik besloot een lange wandeling te maken en trok de wandelschoenen aan, ik moet de kuiten trainen voor mijn mooie reis naar Noorwegen.

Daar waar mijn kindervoetjes al heel jong door de duinen trippelden kom ik nog steeds graag, de Duinen van Voorne. Een prachtig gebied dat nog bij veel mensen onbekend natuurgebied is en (fluisterend) dat wil ik wel zo houden.


Rimpelloos en vredig

Bij Het Wapen van Marion (klik) parkeerde ik mijn auto en tegenover het hotel- restaurant startte ik mijn wandeling door het gebied Kaapduin. Ik nam het wandelpad achterlangs de toren van het Waterschap en vanaf die toren liep rechtdoor tot aan het eerste wandelpad aan je linkerhand, daarna vervolgde ik het pad tot ik een rood paaltje zag en die ben ik gaan volgen.

Op die prachtige doordeweekse dag kuierde ik door de natuur, die duidelijk aan het ontwaken is uit een diepe winterslaap. Ik was die dag Rémi uit Alleen op de Wereld (klik) de bomen nog kaal en de vogels zongen het hoogste lied, ik voelde mij een intens gelukkige zwerver.


Bomen lijken zich uitterekken na een diepe winterslaap


Eerder deze week schrok ik van het bericht dat het aantal daklozen in Nederland in zes jaar tijd is gestegen met 13.000 daklozen. Dat is volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) een stijging van 74 procent. Volgens het CBS waren er vorig jaar zo’n 31.000 geregistreerde mensen zonder woon- of verblijfplaats en daarvan hadden 13.000 mensen een niet westerse achtergrond. In deze cijfers zijn de mensen die illegaal in Nederland zijn door het CBS niet meegerekend.

Een illegaal mens? Naar mijn mening bestaat die helemaal niet, er is maar één planeet aarde en elk mens dat daar woont, woont daar. Punt uit, zou ik er haast achter zetten.

Er was geen wind, geen rimpelingen op het water in de duinvalleien en hoewel ik wel beter wist zag het eruit als vrede op aarde. Hier is de natuur de natuur, hoewel dit gebied vlak bij de Europoort ligt, is de schoonheid van moedernatuur hier hoor- en voelbaar.


Moedernatuur heeft het bad vol laten lopen


In de Duinen van Voorne (264ha.) grazen reeën, Galloway runderen en IJslandse pony’s, het is een zeer gevarieerde gebied met prachtige duinvalleien, bos en zandvlaktes. In het bezoekerscentrum bij de Tenellaplas is een vaste tentoonstelling te bezoeken over alles wat hier groeit, bloeit en (over)leeft.

Ik vind de cijfers van mensen die in onze samenleven op straat moeten overleven schrikbarend en daarbij denk ik terug aan mijn werkzame jaren, aan de mensen die aan de rand van de afgrond stonden en niet meer wisten wat te doen. Natuurlijk zijn daar mensen bij die onverstandige keuzes hebben gemaakt in het leven, maar een groot deel van die slachtoffers staat aan de afgrond door een opeenstapeling van ellende. Financiële misère, geestesziekte en/of laaggeletterdheid.

De toename van daklozen in Nederland is volgens de Federatie Opvang (klik) mede te danken aan de bezuinigingen in de geestelijke gezondheidszorg en de financiële crisis die veel mensen treft.

Uitzicht bij Aan Zee


Deze week zag ik de voorstelling Chez Brood (klik) niet omdat ik een Brood-fan ben, maar omdat ik de recensies over de voorstelling had gelezen. Bovendien had ik de uitzending Klasgenoten (1987) met Herman Brood nooit vergeten. Ik zag hem toen in 1987 als een mens die zichzelf in de weg zat, verlegen en zacht, totaal anders dan de rauwe Herman zoals hij bekend stond.

De voorstelling Chez Brood, geschreven door Bart Chabot en geregisseerd door Victor Löw, verdiend een voetstuk. Het is een prachtige voorstelling over de mens Brood. De rollen zijn schitterend neergezet door o.a. Stefan Rokebrand als Brood, Owen Schumacher als Bart Chabot en Tibor Lukaçs als Jules Deelder. De voorstelling speelt nog tot eind van het theaterseizoen in het land en is een absolute aanrader.

Toen ik die avond na de voorstelling naar huis liep dacht ik aan al die mensen, die onvrijwillig door de natuur kuieren, die psychisch in de knoop zitten, geestesziek zijn en aan de rand van de afgrond staan. Door de leiders van dit land in de steek gelaten door alle bezuinigen in de geestelijke gezondheidszorg en dat in een rijk land als Nederland.

Het is om je voor te schamen tegenwoordig.


De rust van het gesloten restaurant


In de Duinen van Voorne gingen niet alleen mijn voeten, maar zelfs mijn gedachten op de loop in die heerlijke lentezon en mijn camera kwam tot leven. Na kilometers lopen kwam ik uit op de Zeeweg en ik besloot mijn favoriete terrasje op te zoeken. Maar restaurant Aan Zee is op maandag en dinsdag gesloten en dat was ik even vergeten.

Het terras lag er leeg, maar even mooi als anders bij en dus besloot ik er toch plaats te nemen en mijn flesje water leeg te drinken. Ik liep daarna terug naar Het Wapen van Marion voor de lunch en zag daar tot mijn verbazing dat er toch nog veel meer mensen op de been waren.

Het is lente, de natuur is in beweging en even alles de boel, de boel laten is voor deze week mijn belangrijkste advies.

Waar kuier jij het liefst?



Doordenker:

Wie over elke stap nadenkt, staat zijn hele leven op één been.


De laatste vlokken smelten weg


In het Spotlight:


Als je de natuur in de Duinen van Voorne zelf wil gaan ervaren dan is dit een leuke tip, download het gratis e-book met wandel- en fietsroutes op de site van Het Zuid Hollandslandschap. Beleef de lente en trek erop uit.


Mijn meest favoriete terras met een prachtig uitzicht is te vinden bij Aan Zee en dat is niet zomaar een restaurant, maar een Project Aan Zee. Restaurant Aan Zee is gebouwd met natuurlijke en duurzame materialen. De energie wordt opgewekt uit zon en wind en er wordt gekookt op hout en is daar geen gas aansluiting nodig. Op de daken zijn zonnepanelen en zonneboilers geplaatst en naast het restaurant staan windmolens, daarmee wordt voor het bedrijf de elektriciteit uit zonnewarmte en wind gewonnen. Met een trap kun je bovenop het restaurant naast het prachtige uitzicht, ook het project bezichtigen.


Op zaterdag 19 maart om 13.30 uur organiseert het Zuid-Hollands Landschap een kindermiddag rond het bezoekerscentrum Tenellaplas. Die middag gaan ze opzoek naar plantjes en dieren die wakker worden uit hun winterslaap, daarna is er koek en sap en wordt er ook binnen nog gewerkt aan een voorjaarssouvenir uit de natuur. Van tevoren wel even reserveren, alle informatie vindt je op de site.


Duinvallei in het gebied Kaapduin


Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 6 maart 2016

167 Apetrots

Rotterdam

Apetrots

Hoe je het ook went of keert een geboren Rotterdammer zal zijn afkomst nooit verloochenen, ook al woont hij of zij niet in de stad zelf. Ik ben zelf zo iemand en ik ken genoeg mensen om mij heen die deze mening zullen delen.

Het is alweer negen weken geleden dat ik op Zestienhoven, zoals Rotterdammers de luchthaven Rotterdam The Hague Airport (klik) blijven noemen, aankwam na een prachtige reis door Andalusië. De reis is nog lang niet vergeten en daarom was het een feest om een trio reisgenoten terug te zien in mijn geboortestad.

Ik had het aardig voorbereid en had zelfs jaartallen en informatie verzameld over de gebouwen die ik zou laten zien en het werd een geslaagde dag.

In Rotterdam is op 14 mei 1940 (klik) een groot gat gevallen, de stad werd (bijna) geheel verwoest aan het begin van de tweede wereldoorlog. Maar gek genoeg heeft dat er wel toe bijgedragen dat de stad uniek is en met geen enkele andere stad is te vergelijken. In deze stad is het Rotterdamse gezegde: Niet lullen, maar poetsen, zichtbaar.

Veerhaven


Het is dan ook niet zo vreemd dat Rotterdam dit jaar destad viert (klik), 75 jaar wederopbouw en dat mag gezien worden.

Het was een grijze regenachtige dag, maar mijn zonnige humeur was niet weg te poetsen. Het Centraal Station (en niet zoals dat wordt genoemd in andere steden Station “Rotterdam”) torende grijs, maar glanzend boven het plein uit. Ik vond een plekje in de Huiskamer van het station waarbij ik de dames zo kon zien aankomen.

Het mooie van het voorbereiden van een mooie wandeling is, dat je ook zelf weer eens up-to-date bent. Natuurlijk lopen we langs de hoogtepunten van de hedendaagse architectuur, maar ik laat ook de jaren twintig en de jaren vijftig zien.

Het Centraal Station is het mooiste startpunt voor een wandeling door Rotterdam, vanaf het plein voor het station voel je de wereldstad. Aan de rechterkant zie je het Groot Handelsgebouw (Rijksmonument), dat begin jaren ’50 van de vorige eeuw als een van de eerste gebouwen na de tweede wereldoorlog herrees, op de plek van de Oude Diergaarde Blijdorp. Aan de linkerkant het gebouw de Delftse Poort, dat tot 2009 het hoogste kantoorpand en derde hoogste wolkenkrabber van Nederland was. De Millenniumtoren, het Manhattanhotel is 131 meter (met antenne 149 meter) hoog en als je daarna rechtdoor het Kruisplein op loopt en je dan even terugblikt zie je de trots van de stad, met de bijnaam Station Kapsalon (klik).

Gezien vanaf het Groot Handelsgebouw, het Centraal Station en de Deftse Poort aan het Weena


Het is natuurlijk algemeen bekend dat Rotterdammer chauvinistisch zijn, maar elk hoogstandje in de stad heeft wel een bijnaam. Rotterdam is ondanks of misschien wel dankzij alles, zo gewoon gebleven.

We liepen verder langs de 50-jarige Doelen (klik) en het Schouwburgplein (klik), de Lijnbaan (klik), met voor ons het Stadhuis aan de Coolsingel, een statig bouwwerk dat werd gespaard tijdens die rampzalige dag in mei 1940. Het Stadhuis is gebouwd tussen 1914 en 1920 en is sinds 1996 een Rijksmonument.

Al bij de toiletten van het Centraal Station werd de vriendelijkheid van Rotterdammers door mijn gasten opgemerkt. Dat is mooi meegenomen dacht ik apetrots. Ik wist toen nog niet dat we de verrassing van de dag zomaar voorgeschoteld zouden krijgen.

Het Stadhuis van Rotterdam (klik) is vanbinnen prachtig en ik stelde voor om even naar binnen te gaan om de hal te bekijken. De entree is al bijzonder met de beelden van Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik, maar de hal met de marmeren trap en de lantarens, is een juweeltje. De bode, een apetrotse, geboren Rotterdammer die net als ik niet in de stad woonde, kwam naar ons toe en bood ons een (gratis) rondleiding aan, om twee uur konden we aansluiten.


Grote- of Sint Laurenskerk


We hadden nog ruim een uur en via de tuin van het Stadhuis liepen we naar Brasserie Dudok, die ik ook in mijn wandeling had gepland, voor een heerlijke lunch.

De rondleiding door het Stadhuis was dé verrassing van de dag (ook voor mij). We zagen de trouwzalen, de felicitatiekamers, de grote ontvangst- en trouwzaal, de Raadszaal, de leeskamer en zelfs het Koninklijk toilet. De geschiedenis, de verhalen rondom gebeurtenissen, de kunst door het gehele gebouw werden door de bode prachtige toegelicht. Het werd het hoogtepunt van de dag, een bezoek om nooit te vergeten en een aanrader (maar dan met camera).

Buiten was het inmiddels droog en over de Coolsingel (klik) langs het Oude Postkantoor liepen we naar de Meent, waar je het Timmerhuis (klik) , kunt zien. Het Timmerhuis is een enorm project naar een ontwerp van Rem Koolhaas, bekijk hier de virtuele tour (klik)  , de oude gevel is blijven staan en daar tegenaan is een transparant bouwwerk verrezen, dat in de volksmond: De glasbak wordt genoemd. Het bebouw is 11 december 2015 officieel geopend en hierin is o.a. Museum Rotterdam gevestigd.

Aan de overkant wat naoorlogse juweeltjes o.a. het voormalige gebouw van de Nationale Nederlanden, gebouwd in 1945 door de Nederlandse architect Dudok. In dit gebouw is sinds 1991 de allereerste vestiging van Brasserie Dudok gevestigd. In deze vestiging is de wereldberoemde (in Nederland), geheime receptuur voor de Dudok-appeltaart bedacht.

Weena en Hofplein


Via de Oppert ging de wandeling naar de Grote -of Sint Laurenskerk (klik)  een gotische kerk, gebouwd tussen 1449 en 1525. De kerk kwam zwaar beschadigd uit de Rotterdamse Ramp en pas in 1952 werd de eerste steen voor restauratie gelegd. In 1968 was de restauratie voltooid. We liepen verder langs de kerkmuur naar de Grote Markt daar heb je (als er geen weekmarkt is) een prachtig uitzicht op de hedendaagse kunst van de architectuur. De bibliotheek, de woontoren, de kubuswoningen, Station Blaak en de Markthal.

De bijnamen in dezelfde volgorde: de Gasfabriek, het Potlood, het Blaaksebos, de Fluitketel en de Rotterdamse Sixtijnse kapel of in de volksmond, de Vreetschuur.

Over het plein, onder de kubuswoningen door liepen wij naar de Oude Haven, een uniek stukje oud Rotterdam verscholen achter moderne bouwwerken. Daar staat het Witte Huis (Rijksmonument), de eerste wolkenkrabber van Europa (?).


Stadhuis (links) Oude Haven, Willemsbrug en het Witte Huis (rechts)


Het was een aardige tippel, maar uiteindelijk besloten we toch nog door te lopen naar de Maas, waar je een prachtig uitzicht hebt op het Noordereiland. Daar loopt de kade onder de Willemsbrug door richting Erasmusbrug (De Zwaan) en daarna liepen wij langs de Leuvenhaven naar de Witte de Withstraat.

De dag kreeg een passende afsluiting, na het klinken van de glazen genoten we van de maaltijd onder de Arabische lampen bij de Bazar. Het was de sfeer van Andalusië, even waren we terug.

Moe maar voldaan liepen we terug naar het Centraal Station, inmiddels was het donker en zagen we de pareltjes van Rotterdam in de spotlights staan. Het was een geslaagde dag en natuurlijk doen we dit nog eens over, maar dan in Maastricht.

Ik wil weleens zien, horen en ervaren of Limburgers net zo apetrots zijn, als geboren Rotterdammers.

Ben jij trots op je roots?


Doordenker:

Niemand wordt voor zichzelf geboren. (Erasmus)


Het Noordereiland gezien vanaf Zuid

In het Spotlight:


Als je Rotterdam eens met andere ogen wil zien is een excursie via Urbanguides een aanrader. Op de site vindt diverse mogelijkheden, naast wandel en fietstochten zijn er ook excursies door gebouwen mogelijk met groepen.


Een andere mogelijkheid om Rotterdam te zien en de verhalen van Rotterdammers te horen, is een rondleiding met het stadsgilde. Voor de prijs hoef je het niet te laten en er zijn wekelijks wandel- en fietstochten. Klik hier voor de agenda van het gilde voor 2016.


Misschien wel het leukste evenement van Rotterdam wordt dit jaar van 10 t/m 12 juni gehouden. Doe eens uit de hoogte en kijk eens neer op al die trotse Rotterdammers. Zet de Rotterdamse Dakendagen nu al in je agenda en hou de programmering in de gaten.

Koordanser boven het Schouwburgplein


Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey