zondag 19 november 2017

253 Potpourri





De afgelopen week zat ik al aan het begin van de week achter mijn toetsenbord en dat is niet zoals ik gewoonlijk schrijf. Buiten het gebruikelijke ritme om schrijven is vreemd, want over het algemeen overdenk ik de week en schrijf daarover, nu waren er pas een paar dagen verstreken.

Maar dan nog draait de aarde om zijn as, gewoon zoals gebruikelijk.

Emoties wisselen elkaar af, net zoals commentaar en complimenten, het leven is een medley aan levensliederen.  Een smartlap is er niets bij, het ene moment is alles rozengeur en maneschijn en het andere moment is er dood en verdriet. In een week kan het hele palet aan kleuren langskomen. That’s live (klik) en daar veranderd niemand iets aan.


Het leven, een medley aan levensliederen


Sommige gebeurtenissen doen je ineens beseffen hoe betrekkelijk alles is. Misschien zouden we ons daar eens wat meer bewust van moeten zijn. Niemand weet hoe laat het is (klik) en dat is maar goed ook.

Als kind huppelen we gelukkig in de lentezon de toekomst tegemoet en in de zomer van ons bestaan ligt er nog een lang leven voor ons. Maar in de “Mallemolen van het Leven” (klik) draaien we allemaal een rondje mee en pas in de herfst van ons bestaan beseffen we hoe kort het leven is.


Oliebollen en appelbeignets, jeugdsentiment


Is dit nu later (klik) en is dit waar je als kind naartoe wil groeien.

Herinneringen worden gevoed door onze zintuigen en geur is het meest belangrijkst. Lopend op straat ruik ik de geur van gist, rozijnen en suiker. Plotseling brengt het mij een beeld van vroeger, ben ik even het kind dat wacht tot die allereerste oliebol uit de pan komt en ik mag proeven van mijn moeders bakkunst. Er zijn al heel wat jaren verstrekken, maar het staat mij nog helder voor ogen. Dagdromend loop ik langs de bakker die op dat moment de oliebollen bruin bakt. Die geur is nog net zo zuiver als de herinnering aan toen.

Memory’s (klik) je zou er melancholisch van worden, maar daar laat ik me niet door meeslepen.


De geur van warme winterse avonden


Naast een potpourri aan liedjes die ik jullie deze keer voorschotel, probeer ik deze keer ook een potpourri aan geuren in huis te beschrijven. Naast mij een kop dampende Earl Grey thee met de geur van de bergamotplant. Op de schaal naast mij geurige sinaasappels, gemaakt van gewone sinaasappelen waar ik kruidnagels in heb geprikt. En op het vuur pruttelt mijn befaamde appelmoes van goudrenetten, gekruid met kaneel, kardemom en gember. Mijn huis ruikt naar een warme winteravond en met wat eucalyptus in de vaas zelfs al naar een vleugje kerst.


Kaarten van Maartje van Noort


Naast die heerlijke geuren, is de rust en ruimte die ik na al het klussen in huis heb gecreëerd, voelbaar. En hoewel er nog steeds wat puntjes op de i gezet moeten worden, ben ik al zeer tevreden over het resultaat. Deze week heb ik nog wat mooie aankopen gedaan bij World of Wouda (klik) en die hebben inmiddels ook een plekje gekregen.

Ik heb tegen die grote klus opgezien, maar wat ben ik blij dat ik het niet verder heb uitgesteld en mijn schouders eronder heb gezet.


Een pakje van World of Wouda is al een feest


Het leven geeft een potpourri aan herinneringen en dwalend door mooie liedjes voor deze blog kom ik, “Voor jou” (klik) tegen, een prachtige tekst, gezongen door Marco Borsato. Ik denk weer aan mijn moeder en hoor in gedachten haar stem, haar laatste woorden kunnen mij nog steeds ontroeren. Wij zongen altijd uit volle borst samen in de auto en “Niemand weet”(klik) wat wij toen samen deelden.

Niemand weet hoe laat het is en als de tijd je dreigt in te halen, is het te laat voor wat je altijd nog had willen doen. Stel nooit uit, leef je leven als het allerlaatste uur.



Vier het leven om je heen
Hang de slingers op en dans met iedereen
Het leven is te kort
Ja, en alleen is maar alleen
Dus deel je hart met iedereen
Hier om je heen
Wees niet alleen


De appeltjes van oranje


Ik heb geleerd dat het leven te mooi is om in een hoekje te blijven zitten, terugkijkend hebben de dalen in mijn leven mij veel geleerd. Morgen kan alles anders zijn en niets ter wereld kan die wetenschap ondermijnen.


Welk lied zou jij nog aan mijn potpourri willen toevoegen?


De potpourri op een rij:

That’s live - Frank Sinatra
Niemand weet hoe laat het is - Youp van ’t Hek
De Mallemolen van het leven - Heddy Lester
Is dit nu later - Stef Bos                                 
Memory ’s - Barbara Streisand
Voor jou - Marco Borsato
Niemand weet - Marco Borsato
Droom, durf, doe en deel - Marco Borsato



Doordenker:

Wanneer de bladeren vallen, vinden ze een plek aan de wortels.





 De bladeren vallen

In het Spotlight:


De film Loving Vincent zag ik deze week, een bijzondere ervaring ook omdat de film de allereerste geschilderde film is. Ruim 125 kunstenaars werkten aan deze film. Thuis keek ik naar de Making of Loving Vincent (klik) en heb nog meer respect voor de makers van deze bijzondere film gekregen. De film is nog in verschillende theaters te zien.


In de komende 3 jaar gaat de Coolsingel op de schop en zal deze veranderen in een moderne stadsboulevard met veel groen, in de toekomst kun je er flaneren, winkelen en ontspannen. Dit nieuwe hoofdstuk in de bewogen geschiedenis van deze straat is voor Museum Rotterdam aanleiding om een grootse tentoonstelling over de Coolsingel te organiseren. Want als er één straat het verhaal van Rotterdam en zijn inwoners kan vertellen, dan is dat de Coolsingel.
De tentoonstelling Coolsingel is tot 8 april 2018 e zien in Museum Rotterdam.


Van 8 december t/m 7 januari strijkt het IJsvrij Park Festival neer in Het Park in Rotterdam. Naast een schaatsbaan is er muziek, dans en theater. En natuurlijk is dit intieme festival helemaal in wintersfeer met lampjes en vuurkorven.





Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey

5 opmerkingen:

  1. 'Mooi'...eveneens van Marco Borsato, voor mij onmisbaar om zo in het leven te staan. Lieve groet Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik hen niet direct een lied om aan je potpourri toe te voegen, maar al lezende hier bedacht ik me wel een bepaalde geur die mij direct naar vroeger brengt, en wel die heerlijke geur van het stoofpeertjes koken. Mijn opa had een fruitboomgaard en elk najaar kregen wij daarvan stoofperen. Er is niets zo heerlijk! En wij hebben nu al jaren zelf een stoofperenboom in de tuin :) Fijne week!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geur laat mij het snelste herinnering terughalen. Soms ben ik opeens in een supermarkt van vroeger! Of ruik ik de zeep van oma. Wat bijzonder is dat. Mooie overpeinzing. Groetjes Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ja t leven is een rollercoaster van emoties
    en het is altijd te vroeg voorbij daarom proberen genieten van alles wat kan, elke dag opnieuw
    zoals je het beschrijft ruik ik het tot hier :-)
    mooie week nog

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi wat je schrijft over de geur van vroeger!

    BeantwoordenVerwijderen