zondag 16 december 2018

302 Tromgeroffel





Daar stond ik dan dit weekend, trippel-trappel-trippel-trap, te stampvoeten in de kou om kouwe tenen te voorkomen. We gaan te verwent de winter in, er niet naar toegegroeid. Aan die grote temperatuurverschillen zal ik nooit wennen. Klimaatverandering, ik vind het eigenlijk angstaanjagend, maar tegelijkertijd besef ik dat het weldegelijk een feit is.

Na een stevige wandeling kom ik met een rode neus van de kou thuis, ik kijk in de spiegel en met een glimlach denk ik aan gisteravond.


Spiegelbeeld vertel eens even...


Ik schreef het al eerder, ik draag de Cliniclowns (klik) een warm hart toe, misschien wel omdat ik zowel het kind als de clown in mij bewaar. Zaterdagavond waren op NPO1 alle camera’s gericht op het mooie werk van de Cliniclowns en dat blijf ik altijd weer bijzonder vinden. Ooit had ik de ambitie om er zelf een te worden, helaas heb ik dat doel niet bereikt, maar gelukkig lopen er nog genoeg clownerieke figuren rond.


Haagse kerstsfeer


Stil eens…. Ik hoor tromgeroffel, de spanning stijgt want in deze laatste blog maak ik bekend wie de drie gelukkige winnaars zijn van de verloting die in mijn 300ste blog (klik) van twee weken geleden stond.

De volgende drie namen zijn uit de hoed gekomen:

Bertiebo
Elizabeth
Marleen Bredemeijer

Gefeliciteerd! Het pakje komt naar jullie toe zodra ik jullie adres heb ontvangen.


De uitslag van de verloting


Ik vind die laatste december weken altijd wel bijzonder sfeervol en ik kan dan ook genieten van de mooie etalages en al de feestverlichting in de straten. Hoewel al die decemberfeestdagen wat mij betreft zo snel mogelijk voorbij mogen zijn. Kunnen we die laatste en die eerst maand van het jaar niet schrappen?

Toen ik deze week een mooie dag in Den Haag doorbracht kwam daar een december-ergernis bij. De stad was prachtig verlicht en de etalages rijkelijk gevuld, maar zodra je de modehuizen binnentrad viel mij de chaos op, de zooi. De opruiming blijkt al in volle gang te zijn, al voordat de feestdagen voorbij zijn. Ongewoon en bizar, van buiten prachtig en vanbinnen, allemachtig wat een zootje.

Ik klink natuurlijk als een ouwe taart, maar vroeger waren er regels en mocht de opruiming pas in de tweede week van januari van start gaan. Kunnen we de klok niet terugdraaien?


Sfeervolle verlichting in Den Haag


De volgende dag zag ik een schokkende documentaire: Stacey Dooley Investigation - TheShocking Truth about Fashion  (klik) Ik had de documentaire al weken geleden opgenomen. Helaas kon ik de link naar de volledige film niet terugvinden, maar de korte filmbeelden die ik wel terugvond zeggen ook genoeg. Ik vraag mezelf steeds vaker af waar wij, verwende nesten in de Westerse wereld toch mee bezig zijn.

Het roer moet echt om, de aarde heeft ons niet nodig, maar wij kunnen niet zonder de aarde (klik) 

Het tromgeroffel zwelt aan, is het tij nog te keren met afvalscheiding, bewuster leven en met het kopen van minder rotzooi. Soms twijfel ik, maar ik weet ook dat alle kleine beetjes helpen. Na het zien van die documentaire weet ik dat de fashionindustrie de tweede grootste vervuiler is in de wereld en dat grote machtige bedrijven moeten meewerken om een ommekeer te bewerkstelligen.

Maar toch staat boven aan mijn goede voornemens voor 2019, een bewuster dagelijks 
leven.


Ik neem even de tijd, koffietijd...


Dit is mijn laatste blog van dit jaar, ik kreeg een aantal mooie tips toen ik een paar weken geleden schreef over mijn twijfel, doorgaan met schrijven of stoppen. Een tip heb ik ter harte genomen en dus heb ik besloten om een time-out te nemen en even alles los te laten. Ik ga met vakantie en kom in het nieuwe jaar terug, want wie reist kan verhalen zegt een oud gezegde. Dit is dus mijn laatste blog van dit jaar en ik hoop zondag 13 januari 2019 mijn eerste blog van het jaar 2019 weer te publiceren.

Ik ga op reis en ik neem mee… het boek: De Viool van mijn moeder (klik) maar daarover schrijf ik in het nieuwe jaar meer.


Het boek dat mee gaat op reis


Het tromgeroffel zwelt aan, het einde van mijn verhaal komt in zicht, luister zelf maar(klik) 

Rest mij nog jullie hele warme feestdagen toe te wensen en een mooie jaarwisseling, doe voorzichtig met vuurwerk zodat je 2019 met beide handen kunt omarmen.

Tot slot en om alvast in de stemming te komen, het prachtige Little Drummer Boy (klik)  gezongen door Pentatonix (klik) 


Aan welk kerstnummer heb jij mooie herinneringen en waarom?


Doordenker:

Geniet, dans, schitter en straal kies er niet eentje, maar doe het in 2019 allemaal.


Schitter en straal en verzin eens een verhaal



In het Spotlight:


Kerst Filmtips:

All You Need Is Love (klik) is een echte kerstfilm, een heerlijke feelgood-film met een schaterlach.

Astrid (klik) ben je altijd een fan geweest van de vrije Pippi Langkous, dan moet je zeker de film over het leven van de schrijfster Astrid Lindgren gaan zien.

Mary Poppins (klik) ik was een fan van het eerste uur en nu is er een nieuwe versie. Een film voor de hele familie die zeker in de sfeer van kerst past.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 9 december 2018

301 Verrassing






Het was de week van verrassingen, hoewel ik geen heerlijk avondje vierde en er geen sprake was van surprises. Alles ging van de een naar de andere hoek, behalve de pepernoten.

Mijn goedheiligman droeg een witte jas en zat vol verrassingen, hoewel ik eigenlijk vooraf al vermoedde welke kant het op zou gaan. Met open mond nam ik mijn surprise in ontvangst, ik kreeg van hem twee verdovingen. Maar het grootste cadeau moest nog komen, een wortelkanaalbehandeling. Hoewel ik de hele behandeling natuurlijk niet echt cadeau kreeg.

Ik had al een paar dagen kiespijn, zeurend en als er koud of warm tegen mijn kies kwam dan kon ik wel door de grond gaan van de pijn. Tegen beter weten in denk je dan nog, misschien gaat het nog over en zo kwam ik het weekend door.


Kerstsfeer in 't Loo Apeldoorn (2017)

Tegenslagen, maar beter thuis dan ver van huis dacht ik opnieuw.

Twee weken geleden begaf mijn bankpasje het en dat gebeurt altijd onverwachts. Maar mijn reis naar Lissabon komt al in het zicht en dus was ik blij dat het voor mijn vakantie gebeurde en niet tijdens de reis. Alles was heel snel geregeld bij de bank en binnen twee dagen had ik alweer een nieuwe pas.

Maar dat bezoekje aan mijn bank, hoe vervelend ik de reden ook vond, leverde mij ook nog een leuke financiële mazzel op.

Ik heb een doorlopende reisverzekering via de ING lopen en de medewerkster vroeg mij tijdens mijn bezoek aan het kantoor of ik weleens mijn woonverzekering had vergeleken met die van de ING-bank. Ik moest ontkennend antwoorden en eigenlijk dacht ik op dat moment aan een mooi verkooppraatje en bij dat soort praatjes zet ik altijd mijn vraagtekens. Maar goed, ik ging akkoord met een proefberekening en ging daarmee naar huis.


Achter de ramen branden honderden lichtjes 

Onderweg dacht ik ook aan mijn andere verzekeringen, want eerlijk gezegd betaal ik altijd wel, maar keek er eigenlijk nooit naar. Ik besloot tijdens de wandeling naar huis, toch eens die verzekeringen onder de loep te nemen.

Thuis pakte ik mijn verzekeringenmap en dat werd een gouden greep.

Allereerst controleerde ik op internet of de inboedelverzekering van mijn bank inderdaad werd geprezen door de Consumentenbond en dat verkooppraatje van de bankmedewerkster klopte inderdaad. Die inboedelverzekering was inderdaad als beste uit de bus gekomen, was veel goedkoper dan mijn huidige verzekering en bood daarbij nog een betere dekking. Diezelfde middag bezocht ik weer de bank en dat oversluiten was zo geregeld. Maar het leverde nog meer op, omdat ik niet meer werk kon ik de ongevallenverzekering (die vergoed als je arbeidsongeschikt wordt) opzeggen. En ook mijn autoverzekering kon anders, omdat mijn kleine karretje al wat op leeftijd is.

Wat kan een mens toch laks zijn dacht ik later, toen ik de optelsom maakte. Ik had er één middag ingestoken en dat scheelde in totaal ongeveer 300 euro per jaar. En ik kreeg zelfs nog een teveel betaald bedrag terug van ruim 100 euro van de verzekeringen die ik had opgezegd en omgezet en ook dat bedrag stond zo op mijn rekening.


Kerstsfeer in de Markthal Rotterdam

Tegenslag en mazzel, zo leek alles weer in balans. Maar….

Maandag stond ik dus sacherijnig op met kiespijn en dat moest ik oplossen voor mijn vakantie. Ik belde naar de tandartsenpraktijk en kon gelukkig snel terecht, hoewel ik de week liever anders was begonnen. 

Mijn goedheiligman droeg een witte jas, bekeek mijn gebit en zei die vulling zit er al heel lang in. Ik kon dat beamen en zei: “Dat is zeker al een halve eeuw” en ik lachte erbij als een boer met kiespijn en hij zei koelbloedig: “Ik ga de zenuwen doodmaken” en de “killer” ging aan de slag. En daarna werd er voor mijn gevoel héél lang geboord, gepeuterd en er werd een noodvulling geplaatst. Van die twee verdovingen had ik de rest van de dag nog “plezier”, maar de pijn was ik kwijt en dat was een hele opluchting.

Volgende week zie ik mijn goedheiligman weer terug, dan maakt hij de klus af en hoop ik weer in balans te zijn.


Met fröbelen vulde ik de gaten

Zoals ik al schreef ging alles van de een naar de andere hoek, behalve de pepernoten. Afspraken werden afgezegd of verzet door ziekte of onverwachts bezoek, werkelijk alles ging van de ene naar de andere dag en van het ene naar het andere uur. Maar uiteindelijk is de week toch omgevlogen, met een lekker boek en wat gefröbel vulde ik de gaten die in mijn agenda vielen.

En zij leefde nog lang en gelukkig, zou ik bijna schrijven. Maar jullie vragen je vast nog af wat ik deze week las en dat deel ik graag met jullie, want het is een aanrader als je een liefhebber bent van een spannend boek.


Kerstsfeer in de Rotterdamse Koopgoot

Suzanne Vermeer schreef: IJskoud, een boek waarvan een deel van het verhaal zich afspeelt in mijn geboortestad, Rotterdam.

IJskoud, in het kort:
In 1993 verdwijnt tijdens nieuwjaarsnacht de zestienjarige Johanna van Vliet op mysterieuze wijze. De politie staat voor een raadsel, het is alsof het meisje in rook is opgegaan.
Vijfentwintig jaar later verdiept inspecteur Ben de Groot van het coldcase-team zich opnieuw in de zaak, in een ultieme poging hem alsnog op te lossen. Maar wanneer hij de familie hierover inlicht lijken Johanna’s broer en bejaarde vader onaangenaam verrast door deze ontwikkeling. Johanna’s moeder is bijna aan de verdwijning van haar dochter ten onder gegaan, wat voor nut heeft het om alles weer op te rakelen? Alleen Johanna’s nichtje Olivia, die enkele jaren na de verdwijning is geboren, toont interesse in het mysterie rond haar tante. Zij begint haar eigen onderzoek en volgt een spoor dat uiteindelijk strekt tot in Denemarken en Groenland. Maar hoe meer ze ontdekt, hoe meer haar eigen leven in gevaar komt.

Een heerlijk boek om in deze december maand te lezen, het was alsof ik met de inspecteur door Rotterdam liep. Verrassend genoeg kwam zelfs Spijkenisse in het boek voor. Maar ook voor dit boek geldt, als je eraan begint dan moet het uit.

Dus jullie zijn gewaarschuwd en een gewaarschuwd mens….


Kerstsfeer in Maastricht

De eerste week van december ligt alweer achter ons en inmiddels zie ik achter steeds meer ramen de lichtjes in de boom. Ook hier in huis gaan s ’avonds de kaarsjes aan en toch ontbreekt het echte kerstgevoel. Dat is iets uit vervlogen tijden, waarin de winters nog winters waren en ik nog warme herinneringen bewaar.

Ik kijk wat voor weer het was vandaag in Lissabon. Voor de komende week wordt 18 graden °C verwacht. Ik tel de dagen af en besef tegelijkertijd dat er voor vertrek nog heel wat moet gebeuren.

Ik kruis mijn vingers en hoop dat er niet meer “verrassingen” op mijn pad komen.


Welk boek moet ik beslist meenemen op reis?



Doordenker:

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen.


December 2014


In het Spotlight:

Deze week kun je nog reageren op mijn nummer: 300 Yes! (klik) en maak je kans op een leuke verrassing. Onder de mensen die reageren verloot ik namelijk een passende give-a-way ter gelegenheid van de behaalde mijlpaal.


De Swanmarket blijft een leuke lifestyle markt, waar je leuke cadeautjes kunt shoppen voor de feestdagen:
-       15 december 2018 Markt Spijkenisse
-       15/16 december 2018 Neude Utrecht
-       16 december 2018 Spoorzone013 Tilburg
-       23 december 2018 Van Nellefabriek te Rotterdam



Het Noordplein is zaterdag 17 december volledig in kerstsferen met intieme muziek bij het vuur en heel veel boodschappen voor kerst-koks. Er is allerlei lekkers van boeren en buitenlui uit de regio, delicatessen vanuit de buurt. Kortom een heerlijke markt om te kopen, te proeven en volop te genieten.




Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 2 december 2018

300 Yes!







Het was een bloedstollende week met een mijlpaal als afsluiting.

Met een gevoel van trots schrijf ik deze keer de woorden en ik vind het werkelijk ongelofelijk dat ik al bijna zes jaar wekelijks schrijf, destijds wist ik totaal niet waar ik aan begon. Ik las de verhalen van anderen en dat vond ik leuk, maar om een eigen site in elkaar te zetten was nog wel even een dingetje. Maar als je wil kun je (bijna) alles, misschien niet zo perfect, maar als de wil er is dan kun je leren en in die zes jaar heb ik veel geleerd.

Toen was ik een beetje Alice in Wonderland en eigenlijk ben ik nog altijd op avontuur.


Wie zoet is krijgt lekkers...


Hoezo een bloedstollende week, zal de lezer denken. Maar dat begon met het lezen van het boek “Oktober” geschreven door SØren Sveistrup, de Deense bedenker en scenarioschrijver van de serie The Killing. Ik durf te stellen dat het een gevaarlijk boek is en verslavend goed, want je kunt het niet loslaten en vanaf het begin tot het eind blijft het intens spannend.

Het verhaal: Een dramatische verdwijning van de twaalfjarige dochter van de minister van Sociale zaken, Rosa Hartung. Na een jaar hervat zij haar werkzaamheden in het parlement en op diezelfde dag wordt er een jonge vrouw op brute wijze vermoord in haar huis in een van de buitenwijken van Kopenhagen. Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess op de plaats van delict arriveren treffen zij bij het lijk een kastanje poppetje aan, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. Als er nog een vrouw wordt vermoord heeft het er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is…


Bloedstollend spannend en verslavend


Zelfs in een slapeloze nacht besloot ik verder te lezen en dat werd een vroegertje durf ik te bekennen. Maar toen ik begon te gapen besloot ik nog wat uren te slapen.

Ik lag te woelen, hoe kon ik zo stom zijn vroeg ik mij af. Hoe kon ik vergeten om mijn bagage mee te nemen, ik had bijna niets bij mij en ik zou nog twee weken onderweg zijn. De hut was heerlijk warm en ik voelde de branding van de zee, het schip deinde op de golven. Wat moest ik aan de volgende ochtend? Kleding wassen was geen optie, ik moest het doen met wat er in de kleine tas zat. Waarom had ik mijn bagage thuisgelaten? Gelukkig stonden er toiletartikelen in de badkamer, douchen kon in elk geval wel. Tegen de ochtend hoorde ik kabaal, werd het schip aangemeerd? We waren in de haven dacht ik, maar in welke stad.


Links mijn laatste werk van de cursus Art Journaling


Waar was ik? Wat was dat geluid en ik opende mijn ogen en zag dat het kwart over acht was.

Ik stond op en zag de schimmen op het rolgordijn, het leek er haast op alsof ik in Jurresic park was beland. De kranen in mijn laan, met grijpers, stonden in de schijnwerpers waardoor er een schimmenspel was ontstaan. Ik zag er Dinosaurussen in, helaas was ik te laat voor een filmpje. Jurresic park.... ik moest er om lachen.

Ik had gedroomd en was niet op reis. Alice was niet in Wonderland, maar gewoon thuis en al dat lawaai kwam van de grootgrutter die op de kleintjes let, de winkel is twee weken dicht voor verbouwing en alles wordt er nu uit gesloopt. Er werd van vroeg in de ochtend tot vroeg in de avond hard gewerkt aan het slopen van het interieur.

Blijkbaar ben ik onbewust, toch al met reizen bezig, hoewel dat nog ruim drie weken duurt en nog lang niet aan het pakken ben.


Wie jarig is trakteert...


Gek genoeg is hier het nieuwe jaar ook al een beetje begonnen, hoewel de maand december net is aangebroken. Deze week lag de agenda voor 2019 in de bus, een “cadeautje” van de loterij waarin ik en velen met mij in meespelen. Niet omdat ik er ooit iets bijzonders mee won, maar het goede is het doel dat we met z’n alle steunen. Toch is dat jaarlijks een aardig bedrag, maar opzeggen is ook geen optie, want stel je voor…


Een lach verzacht...


Ik vond ook de jaarlijkse brede lach met de rode neuzen in de brievenbus, van mijn vrienden die ik als donateur een warm hart toedraag.

De CliniClowns (klik) steun ik al jaren en als ik het blad: Lach! lees, raak ik door de verhalen altijd weer ontroerd. Ooit had ik de wens om CliniClown te worden, wat niet zo eenvoudig bleek te zijn. Na mijn bezoek aan de CliniClowns in Amersfoort, waar ik zag hoeveel werk daar wordt verzet om met een lach het leed te verlichten van kinderen, ouders en dementerenden, besloot ik om daar altijd een bijdrage aan te leveren. Want een lach verzacht de pijn in zware tijden.


Geef een grijze dag een vrolijke kleur...


Ook kleuren kunnen een grijze dag opfleuren, wellicht is die rode neus van net zoveel belang als die clowneske lach.

En toen ik op een donkergrijze dag dit prachtige lied hoorde, dat nu al dagen door mijn hoofd zingt: Fields of Gold (klik) , zag ik in gedachten de CliniClowns met hun rode neuzen door een goudgeel veld huppelen en ik dacht: Yes!

Dit is mijn 300ste en dat mag best worden gevierd en wie jarig is trakteert natuurlijk. Yes, ik ga drie leuke pakketjes verloten onder diegenen die deze keer reageren. Voel je vrij om te schrijven, reageer en misschien win jij deze keer een Give a Way.

De 16e december 2018 maak ik bekend wie de gelukkigen zijn.



Doordenker:

Stilte is de slaap die wijsheid voedt.


December, een maand vol verrassingen


In het Spotlight:


Wat doe je als een 17-jarige jongen zich door zijn religieuze overtuiging gedwongen ziet af te zien van alle medische hulp, zelfs als dat betekent dat hij zal sterven.

Dit is het dilemma waar The Children Act om draait en waarmee Fiona Maye (Emma Thompson) geconfronteerd wordt. Fiona is een gerespecteerd rechter aan het Hooggerechtshof die bekend staat om haar professionele en weloverwogen uitspraken binnen het Familierecht. Terwijl haar huwelijk op springen staat stort ze zich met totale overgave op de zaak. Wat weegt er zwaarder: het recht op leven of het recht op vrije wil?

Een zwaar onderwerp, maar echt een film die je gezien moet hebben.



Elk jaar presenteert Theater Rotterdam met de maker Pieter Kramer een feestelijke voorstelling voor het hele gezin. Dit seizoen iets heel spannends met het beroemdste stuk ter wereld – Hamlet van William Shakespeare. En natuurlijk doet Pieter de Kramer dat op de manier die je van hem gewend bent; dus met haastverkledingen, kolderieke knokpartijen en swingende songs, die geschreven zijn door Alex Klaassen.

Het verhaal in een notendop: De Deense puberprins Hamlet maakt een hoop ellende mee. Hij raakt zijn vader kwijt, zijn oom trouwt met zijn moeder en een aantal van z’n vrienden is echt niet te vertrouwen. Voeg daar een nachtelijk bezoek van een geestverschijning aan toe en je hebt een jonge prins die erg in de war raakt.

En geloof mij maar, deze voorstelling wordt vast weer een feest voor de hele familie. Bekijk nu alvast de trailer op de site.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 25 november 2018

299 Focus






Ik weet natuurlijk niet of jullie het ook zo ervaren, maar het lijkt erop dat de maand november in het teken staat van massahysterie in zwart. Ik begrijp steeds minder van de mensheid of is het de leeftijd die mij parten gaat spelen.

De idioterie lijkt het te winnen van gezond verstand.

Toen ik deze week ook nog een consumentenpsycholoog (klik) aan het woord zag wist ik het zeker, we slaan door en verliezen uit het oog waar het in het werkelijke leven om gaat. Of je het nu zwart of black noemt, het is geen kleur om vrolijk van te worden. Hoe je het ook went of keert, er is maar één partij die er beter van wordt en dat is niet de consument. Die consument is volledig geanalyseerd en wordt gemanipuleerd, niets wordt aan het toeval overgelaten, alles is erop gericht om veel geld te verdienen.


Is zwart wel zo zwart


Maar wat de consument daardoor uit het oog verliest, is dat juist datgene dat geen prijskaartje draagt van onschatbare waarde is. Maar daar is de consument in de massahysterie blind voor geworden.

Ik, een nuchter denkend mens zit ook nog met wat vragen. Waarom wordt het Black Friday genoemd, als de voordeelacties een hele week of een heel weekend geldig zijn? Waarom niet heel het jaar door eerlijke prijzen? En waarom roept het ene zwart zoveel agressie op en het andere zwart, dat we ineens black noemen, hysterie?


Buiten is het grijs en koud en binnen is het warm en knus


Wat overwaait vanuit Amerika, daar moet je naar mijn mening altijd voor op je hoede zijn.

De orkaan, ik noem haar Hysteria, haalt het slechtste in de mens naar boven en dat is hebzucht. En hebzucht maakt blind, want uit onderzoek blijkt ook nog eens dat de meeste aanbiedingen nep zijn en dat is geen feaknews.

Na al die dwaze aankopen, volgen ook weer dagen waarin massa’s producten worden teruggebracht. Impulsaankopen gaan retour of blijven in de kast hangen en uiteindelijk blijft de spijtoptant ermee zitten.


Een witte duif , symbool van de vrede


Het zal jullie na dit verhaal niet verbazen, maar ik heb er niet aan meegedaan en ben met beide benen op de grond blijven staan en nu ik alles van mij heb afgeschreven en het zwart enigszins is vervaagd, maak ik gezelliger plannen.

Buiten was het grijs vandaag en ik focuste mij op Lissabon, waar ik de komende feestdagen zal doorbrengen. Hoewel het daar volgens de weerberichten deze week beslist geen mooi weer was, ik zag alleen maar regen. Maar wat nu valt, valt straks niet, ik blijf de zonnige kant inzien. De gemiddelde temperatuur aan de Costa Lisboa in de maand is december 15 graden, maar misschien heb ik net zo veel mazzel als destijds in Andalusië. Daar was het gemiddeld 18 graden in december, maar toen ik er was 24 graden, ik had echt geluk.


Het zuidelijke temperament


Ik scrol nog eens door mijn mooie foto’s en zie de kleurige tegels terug in Sevilla, Cordoba, Cádiz en ook die in de pottenbakkerij in Baez. De grijze dagen kleur ik nu alvast met mijn palet aan herinneringen

Over iets meer dan een maand zal ik plaatjes schieten van Portugese tegels, die zeker ook zo kleurig zullen zijn. Wat een heerlijk vooruitzicht, dat ik dit jaar met de kerst en de jaarwisseling, de geurende eucalyptusbomen en de pijnbomen (pinus klik) in de grond zie staan, in plaats van de takken op tafel.


De  Eucalyptusboom staat zeker ook in Lissabon


Eén ding staat vast eind december reist deze vreemde vogel: Naar het Zuiden (klik) Buiten is het somber, maar hierbinnen schijnt nu al de Portugese zon.

Ik mijmer ook nog wat over het komende nieuwe jaar, ik was nooit zo van de voornemens, maar de laatste twee jaar ben ik toch van mening veranderd. Immers als je plannen maakt en een doel voor ogen hebt dan komt er over het algemeen meer van de grond. Er staan nog wat wensen op mijn bucketlist, dus misschien moet het daar in het komende jaar maar eens van komen.


Zou ook de Paternoster-boom in bloei staan in Portugal


En dan het bloggen, volgende week verschijnt mij 300ste ,ik heb bijna zes jaar rond geschreven. Soms denk ik aan stoppen, het kost toch veel tijd om het tot een geheel te maken. Hoewel het mij over het algemeen niet ontbreekt aan inspiratie. Ik twijfel, kan ik zonder het schrijven of raak ik dan min of meer in een isolement. Of moet ik misschien mijn blog totaal veranderen. Maar hoe en waar begin ik dan, ik mis eigenlijk te veel digitale kennis om het roer rigoureus om te gooien. Ik wik en ik weeg en ben er zeker nog niet uit, maar toch speelt het stoppen steeds vaker door mijn hoofd.

Voor volgende week, de 300ste editie ga ik iets leuks bedenken, misschien een giveaway of een meet and greet, ik heb nog zeven dagen om daarover na te denken. 



Of hebben jullie misschien een leuk idee?



Doordenker:

It’s time to focus on what matters.


Morgen komt de zon weer op 


In het Spotlight:


Wil je inspiratie opdoen voor de komende feestdagen dan kun je terecht op de talrijke Winterfairs. Ook in Rotterdam Ahoy kun je een dergelijk evenement bezoeken van 5 t/m 9 december 2018. Maak daar een mooi dagje uit van met de hele familie, want er is voor iedereen, jong en oud iets te beleven.


Op zondag 2, 9, 16 en 23 december vinden er om 18.00 uur winterse vuurwerkshows plaats op het strand van Scheveningen ter hoogte van het Kurhaus. De shows zijn goed zichtbaar vanaf de boulevard en vanaf het strand en vinden onder voorbehoud van de weersomstandigheden plaats.


En als je voor de komende feestdagen geen zin hebt om met boodschappen te sjouwen, dan kun je nu al op de site van De Buik van Rotterdam een top 10 vinden van Rotterdamse horeca. Alles is mogelijk van ontbijt tot diner, van kroeg tot sterrenzaak, maar bedenkt dat je wel bijtijds moet reserveren. In elk geval kun je bij De Buik alvast inspiratie opdoen.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey